Sri Lanka (deel 12) - Negombo

Van Galle naar Negombo gaan we met de trein. Wij reizen graag met de trein omdat je vanuit de trein in alle rust van het uitzicht kunt genieten én de trein vaak door hele mooie gebieden rijdt waar je met de bus niet komt. Ook deze keer worden we niet teleurgesteld qua uitzicht. De trein rijdt hele stukken pal langs de kust, de ramen staan lekker open en de trein is niet té vol. Het eerste stuk hebben we alle 3 nog geen plek aan het raam maar na een paar stationnetjes schuiven we naar betere posities. Mick ligt tegen deze tijd al heerlijk te ronken in precies dezelfde positie als zijn Sri Lankese buurman wat een grappig plaatje oplevert. Ook deze trein doet onze harten sneller kloppen want hij rijdt met flinke vaart over niet al te rechte en/of parallelle rails wat resulteert in heftig van links naar rechts slingerende wagons. Eenmaal gearriveerd in Colombo stappen we over in de boemeltrein naar Negombo. Voordat deze vertrekt moeten we eerst nog 1,5 uur wachten en dit geeft ons voldoende tijd voor Mick een ijsje te kopen en te kijken naar alle binnenkomende en vertrekkende treinen. Als we in Negombo arriveren maken we gebruik van onze eerdere ervaringen en nemen niet een tuktuk direct voor het station maar lopen 50 meter verder een straat in en houden er daar een aan...scheelt ons minstens 50 Roepias (toch gauw zo'n 35 eurocent). We laten ons afzetten bij Jeero's place waar we bijna 4 weken geleden ook gelogeerd hadden. Helaas is deze vol maar ze verwijst ons naar een ander guesthouse welke bij aankomst ook vol blijkt te zijn. De eigenaar belt echter met een ander guesthouse en die stuurt een tuktuk om ons op te halen. We komen terecht bij guesthouse Tropical garden wat gerund wordt door een jong echtpaar met een zoontje van Mick’s leeftijd. Het guesthouse is eigenlijk van de tante van onze gastvrouw die in Duitsland woont maar zij managen het. In het huis wonen ook de moeder en oma van de gastvrouw, alle mannen zijn foetsie. Naar mate we er wat langer zijn, kletsen we steeds vaker met onze gastheer en -vrouw. Ook Mick vindt het leuk om met hun zoontje te spelen en zit gezellig bij ze in de woonkamer tv te kijken en wordt ondertussen verwend met thee en pannekoeken. We genieten overdag van het strand en merken op dat wat ons betreft de curry's hier in Negombo van inferieure kwaliteit zijn t.o.v. de curry's die we in de rest van Sri Lanka hebben geproeft. Voordat ik ons Sri Lanka avontuur afsluit is er nog een typisch Sri Lankees trekje wat ik met jullie wil delen namelijk de Sri Lankese 'wobbel wobbel' (de naam verzin ik zelf ter plekke). Vooral Sri Lankese mannen kunnen, als je met ze in gesprek bent, hun hoofd een beetje heen en weer laten schudden. Na 4 weken heb wij alle drie nog steeds geen flauw idee wat het betekent maar we weten ondertussen wel dat je ze zonder zorgen kunt negeren. Je kunt het geschud een beetje vergelijken met, als je ze kent, van die hondjes die je wel eens in een auto op het dashboard of op de hoedenplank ziet zitten die door de rijbewegingen van de auto constant met hun hoofd zitten te schudden. Deze hebben natuurlijk gewoon een veer in hun nek maar deze heb ik bij de Sri Lankese man (nog) niet kunnen ontdekken. De eerste keer dat we er mee geconfronteerd werden was al op de eerste dag. Omdat deze beste man weinig Engels sprak dachten we dat het een teken van onbegrip was maar sindsdien zijn we ze vaker tegengekomen en ook in situaties waarbij duidelijk was dat onze gesprekspartner begreep wat we zeiden. Dit blijft dus nog een onopgelost mysterie wat wellicht ooit (bij een volgend bezoek misschien) nog wordt opgehelderd. Mochten er onverhoopt lezers van deze blog zijn die een gokje willen wagen of sterker nog weten wat het betekent dan horen wij dat graag!

Next stop: Melbourne, Australië