Fair dinkum

In Melbourne werden we vrijdagavond door Tanya van t vliegveld gehaald. Ik ken Tanya nog van toen ik in 2003 een jaar in Australië woonde. Toen Wouter & ik in 2011 een half jaar op reis waren, hebben we ook bij Tanya & Trev gelogeerd. Tanya was toen net zwanger en nu zagen we Riley allemaal voor het eerst. Vooral Mick keek daarnaar uit, maar dat was vooral omdat hij voor het eerst in weken weer een paar dagen in een huis zou wonen met speelgoed ... en iemand van z'n eigen leeftijd om daarmee te spelen! Omdat Tanya best een eind buiten de stad woont, waren we pas midden in de nacht thuis. Voor Mick maakte dat niks uit, die heeft heerlijk nog een uur zitten spelen. 

Dat weekend hebben we gezellig meegedraaid in t alledaagse Australische leven, heerlijk na ons reis-leven in Sri Lanka. Zaterdag overdag was voor zwemles, boodschappen, bijkletsen & spelen. Tanya was zondag jarig dus we zijn zaterdagavond met family & friends uiteten geweest, bij een restaurant met klim & klauter-pret voor de kids. Na t eten kwam iedereen mee naar ons huis voor het toetje, Tanya had allerlei lekkers gebakken. Zondagochtend uitgebreid ontbijt, 's middags wandelen in n mooi park & 's avonds Chinese take-away, heerlijk weekend!

Maandag begon voor Tanya, Trev & Riley het gewone leven weer en dat is aardig druk. Tanya & Trev werken allebei in de stad en ze zijn per dag zo'n 3uur p.p. kwijt aan reistijd! Riley is net begonnen aan z'n eerste jaar 'echte' school, dat is hier pas als je 5 bent, en ook zijn dagen zijn lang met voor- en naschoolse opvang. Als bedankje voor hun gastvrijheid hebben wij die maandag, na n beetje rondgewandeld te hebben in Melbourne, de boodschappen gedaan en gekookt, zodat ze zo konden aanschuiven toen ze thuis kwamen. Ik heb erg genoten van weer even in n huis wonen en dingen uit t gewone leven te doen.

Dinsdag hebben we onze camper opgehaald. Omdat we daarvoor helemaal naar de andere kant van de stad moesten, met de bus, trein & tram, hebben we al onze spullen lekker bij Tanya gelaten. Dat betekende wel dat we niet meteen de stad konden uitrijden en eerst weer terug naar Tanya moesten, maar dan konden we daar nog n nachtje slapen, boodschappen doen, de camper inruimen, en dan woensdag na de spits op pad gaan. Na ongeveer 2uur met t openbaar vervoer waren we op t industrieterrein van t vliegveld en n uurtje later reden we in ons thuis voor de komende weken. Mick vond t n geweldig idee dat je we ons huis nu gewoon bij ons hadden! Wouter werd meteen in t diepe gegooid want t was erg druk op de weg en t omzeilen van de tolweg betekende dwars door de stad ... 2uur later waren we pas weer bij Tanya. Inmiddels was Wouter al helemaal gewend aan t rijden, ik aan t kaart lezen en Mick smulde van alle grote vrachtwagens op de weg. Omdat we niet wisten hoe de dag zou lopen, hadden we voor de zekerheid al gedag gezegd. Je had Riley's gezicht moeten zien toen we er toch nog waren toen hij thuiskwam! Ook de camper vond hij geweldig, hij zei dat hij daar wel mee wilde kamperen. Daar was Trev minder blij mee geloof ik, want hij zag zichzelf niet echt zo op vakantie gaan haha. 

Na nog een avondje gezellig kletsen en spelen was t dan nu wel echt tijd om afscheid te nemen. Vorige keer hadden we geen idee wanneer we elkaar weer zouden zien, maar nu weten we dat wel, volgend jaar zomer komen ze naar Europa voor zes weken! Tanya komt uit Zwitserland en Trev & Riley gaan daar voor t eerst eens kijken. En dan komen ze ook naar ons in Utrecht! Geen afscheid voor lang dus.

Woensdagochtend begon onze roadtrip, de camper was ingeruimd, de kastjes zaten vol met vanalles lekkers en we hadden geen haast, we hadden er zin in!